Page 85 - periodiko-OLOKLHRWMENO.indd

ΗΦΑΙΣΤΟΣ 2017-2018 85

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ “TO ΠΑΙΔΙ ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ”

Ο μαθητή Μαρίν Μαρίνοβ του τμήματος ΚΑΧ3 συμμετείχε στον Παγκύπριο Μαθητικό Διαγωνισμό Δημιουργικής
Έκφρασης με μια καλλιτεχνική δημιουργία από ακρυλικό με τίτλο «Το παράθυρο». Ο Διαγωνισμός προκηρύχθηκε
από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού σε συνεργασία με την Πρεσβεία του Ισραήλ στην Κύπρο και είχε ως
θέμα: «Το παιδί, θύμα του Ολοκαυτώματος». Ο μαθητής κέρδισε το δεύτερο βραβείο.

«Το παράθυρο -Μαθαίνοντας το παρελθόν… διαφυλάττουμε το μέλλον»
Διαστάσεις πίνακα: 45,5 cm x 61 cm

Λίγα λόγια από τον δημιουργό του έργου:
«Επέλεξα τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης, την εικαστική παρουσίαση, γιατί είναι ο τρόπος έκφρασης που
με αντιπροσωπεύει καλύτερα. Στόχος μου ήταν να αναπαραστήσω ζωγραφικά τις σκέψεις και κυρίως τα
συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου, μελετώντας τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο και τα γεγονότα γύρω
από το Ολοκαύτωμα. Ο σκοπός του έργου μου παρουσιάζεται και επεξηγείται στην ακόλουθη σύντομη ανάλυση.»

Σύντομη ανάλυση του έργου:
«Η δική μου εικαστική δημιουργία έχει ως βασικό συμβολικό
στοιχείο «Το παράθυρο». Το παράθυρο διαχωρίζει, αλλά
συγχρόνως ενώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον.
Όλα όσα υπέστησαν κάποιοι συνάνθρωποί μας κατά τη
διάρκεια του Ολοκαυτώματος ανήκουν στο ιστορικό παρελθόν
της ανθρωπότητας, το οποίο όμως εμείς οι σύγχρονοι
οφείλουμε να μελετούμε και να γνωρίζουμε, για να μην
επαναληφθούν αντίστοιχα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
μελλοντικά. Έτσι, μπροστά στον πίνακα εμείς οι σύγχρονοι
άνθρωποι και μέσα σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας,
αντικρίζουμε πίσω από το παράθυρο τις μαύρες σελίδες
του ιστορικού παρελθόντος που βίωσαν κάποιοι άλλοι
άνθρωποι, επειδή έτυχε να γεννηθούν Εβραίοι εκείνη την
ταραγμένη εποχή της μισαλλοδοξίας και του ρατσιστικού
μίσους. Μας κοιτάει όμως και το παρελθόν από την άλλη
πλευρά του παραθύρου, υπενθυμίζοντας το δικό μας χρέος
να μην ξεχάσουμε! Το έργο μου αυτό λοιπόν εντάσσει στην
καλλιτεχνική δημιουργία και δίνει ενεργό ρόλο και στον ίδιο
τον θεατή που στέκεται απέναντί στον πίνακα, καθώς τον
βάζει στη θέση να κοιτάξει, να ψάξει, να μάθει, να θυμηθεί, να
προβληματιστεί τόσο για το Ολοκαύτωμα όσο και για άλλες
γενοκτονίες.»