Page 9 - periodiko-OLOKLHRWMENO.indd

ΑΦΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝΗ/ΤΦΡΑΙΩΙ ΣΝΤ Ο Σ 2 0 1 7 - 2 0 1 8 9

ΗΦΑΙΣΤΟΣ 2017-2018

Γεωργία Περικλέους
Η κυρία Γεωργία Περικλέους ή καλύτερα «η αποθηκάριος μας» γεννήθηκε το 1953
στην κατεχόμενη Κυθρέα. Καταγόταν από μια εύπορη οικογένεια που δεν της
στέρησε τίποτα. Έζησε όμορφα παιδικά χρόνια στο χωριό της μέχρι τα τραγικά
γεγονότα του 1974. Το γεγονός αυτό ήταν για την ίδια η χειρότερη και η πιο οδυνηρή
εμπειρία της ζωής της, αφού την στιγμάτισε για πάντα και αφήνει ακόμα την πληγή
της στο σώμα της. Κατά την προσπάθεια εγκατάλειψης του χωριού της, η κα
Γεωργία κτυπήθηκε από μια σφαίρα μερικά εκατοστά κάτω από την καρδιά. Το βαρύ
αυτό τραύμα την ανάγκασε να μπαινοβγαίνει στο Νοσοκομείο Λευκωσίας, καθώς και
σε νοσοκομεία του εξωτερικού, για δέκα και πλέον χρόνια.

Οι εγχειρήσεις ήταν πολλές, η μία μετά την άλλη και η ταλαιπωρία μεγάλη. Η οριστική επούλωση της πληγής έγινε το
2002 με μια διορθωτική μεταμόσχευση το 2006. Στήριγμα σε όλη αυτή την δύσκολη κατάσταση στάθηκε ο σύζυγός
της, ο άνθρωπος που την πρωτογνώρισε στο Νοσοκομείο Λευκωσίας το 1975 και που αμέσως την αγάπησε και της
συμπαραστάθηκε μέχρι και το τέλος της ζωής του. Κάπου εκεί η κα. Γεωργία έφτασε στο δικό μας σχολείο, την Α’ Τεχνική
Σχολή, αποσπασμένη από το Υπουργείο Οικονομικών, στο τμήμα Υπηρεσίας Αγορών και Προμηθειών. Θέση στο τμήμα
αυτό κατείχε ήδη από το 1976 εξυπηρετώντας τις ανάγκες της Εθνικής Φρουράς, των Ηνωμένων Εθνών και του Γενικού
Νοσοκομείου. Το σχολείο μας ήταν για την κυρία Γεωργία μια ευχάριστη και θετική αλλαγή, αφού βρισκόταν πια σε ένα
περιβάλλον γεμάτο από παιδιά που σφύζουν από ζωή.
Στον χώρο αυτό εργάστηκε αρμονικά και συνεργάστηκε ομαλά με όλους. Επέδειξε ακεραιότητα, ευσυνειδησία και επιτέλεσε
τα καθήκοντά της με γνώμονα το ήθος. Δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ καταστάσεις και σε όσες ευκολίες της παρέχονταν λόγω
υγείας, φρόντιζε να τις ανταποδίδει με πρόσθετο εργασιακό χρόνο. Αισθάνεται πως ό,τι δίνεται, οφείλει να επιστραφεί. Αυτό
και έπραξε. Μέσα από την εργασία της στο σχολείο μας έμαθε πολλά και απέκτησε πείρα. Φεύγει χωρίς καμιά απογοήτευση
ή πικρία. Εκφράζει τις ευχαριστίες της σε όλους, είτε απλούς καθηγητές είτε διευθυντές και φεύγει με το κεφάλι ψηλά, βέβαιη
ότι λειτούργησε με σύνεση και αξιοπρέπεια.
Εμείς, ως Α’ Τεχνική Σχολή Λευκωσίας θέλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και την αποχαιρετούμε με ένα μεγάλο
ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μας. Το κενό που αφήνει θα είναι για μας δυσαναπλήρωτο.